امید این نیست که بگیم انشالله اون چیزی می شه که ما می خوایم.امید این نیست که تلاش نکرده فقط بشینیم و مثبت فکر کنیم و بعدشم هیچ…امید یعنی از پا ننشستن و به غیر ممکن ها نه گفتن و جسارت داشتن.محمدرضا علیمردانی نمونه ی یک امیدوار واقعیه کسی که در کودکی تقریبا از نعمت حرف زدن محروم بوده.امیدی هم به بهبودش نبوده.ولی اون از همون موقع این ضعفو قبول نداشته و تمام تلاششو برای رفع اون انجام داده.به قول خودش هیچ کسم امیدی به خوب شدنش نداشته .ولی اون خیلی راه هارو امتحان می کنه، خودشو مجبور میکرده که زیر آب و تو ارتفاع فریاد بزنه یا تلاوت قرآن بکنه.حتی ممکن بوده این فشار همون توانایی کمی که باعث می شده یک اصواتی نا حنجار از گلوش خارج بشه از دست بده.ولی اون ادامه میده و شروع می کنه از روش های سنتی استفاده می کنه و انقدر تلاش و تلاش تا بالاخره موفق میشه!حالا اون یکی از بهترین صدا سازهاست، آواز می خونه گوینده ی خوبی شده صدای خاصش با قابلیت انواع صداسازی مثلا تمام شخصیت های انیمیشن درین درین اونو جزء موفق ترین های این کار قرار داده .امیدواری فقط یک کلمه نیست امیدواری یک جنبشه یک تکون اساسی خوردنه.امید یه نیروی عجیب تو خودش داره که می تونه ناممکن هارو ممکن کنه امیدوار باشیم و قدم برداریم.
