مسئولیت اجتماعی
مثل یک زن
نرگس کلباسی
بارها تصمیم گرفتیم توی کار خیر شرکت کنیم یا عضو یک خیریه باشیم تا اگر روزی کاری از دستمون بر اومد انجام بدیم.یه موج انسان دوستی که گاها خیلی زود فراموش می شه.چند درصد از ما می تونه زندگیشو وقف انسان های دیگه کنه؟ یا اصلا چقدر این کار لازمه یا تاثیرگذاره؟
نرگس کلباسی امروز یک فعال اجتماعی شناخته شده است.کسی که حالا همه می شناسنش ولی یه روزی توی کشور غریب کنار آدم هایی که نمی شناختنش.زمانی که حتی هم زبون های خودشم نمی دونستن اون کیه پای رسالت اجتماعی خودش ایستاد براش تاوان سنگینی هم پرداخت کرد.شاید اگه کسی اونو نشناسه لا به لای آدم هایی که شوی تلاش و مسئولیت اجتماعی اجرا میکنن گمش کنن.ولی پایداریش در اون چیزی که می خواد بهش برسه هر چند دور و سخت از او در نظر ما انسانی ساخته که هیچ وقت از پا نمی نشینه.انسان های این چنین نمیگن خوب ما این کارم انجام دادیم آخرش که چی؟نمیگن ما که نمی تونیم تمام نقص های دنیا رو بر طرف کنیم پش تلاش چه فایده!اون ها دورو اطرافشونو نگاه میکنن و تصمیم میگیرن و شروع.اون ها آرمانگرا نیستند کاملا واقع گرا به زندگی نگاه می کنند.مطمئن هستند که یک قدم اونم استوارو محکم می تونه تاثیر شگرفی داشته باشه.
